W latach 90. XX wieku Apple eksperymentowało z szeregiem nietypowych i unikatowych urządzeń, które obejmowały między innymi drukarki, aparaty cyfrowe, konsolę do gier oraz osobistego asystenta cyfrowego (PDA) z klawiaturą. Po powrocie Steve’a Jobsa do firmy w 1997 roku, większość tych projektów została porzucona, co pozwoliło Apple odzyskać koncentrację i uniknąć groźby bankructwa.
Jednym z ciekawszych produktów tamtego okresu był Newton eMate 300, wprowadzony na rynek w 1996 roku. Był to prosty komputer zaprojektowany z myślą o dzieciach i używany głównie w szkołach. Wyposażony w kolorową, wytrzymałą obudowę z tworzywa sztucznego oraz unikalną w świecie Newtonów wbudowaną klawiaturę, urządzenie przypominało nieco późniejsze modele iBooków, choć działało na systemie operacyjnym Newton, a nie na Mac OS. Za około 800 dolarów oferowało 6,8-calowy, monochromatyczny ekran dotykowy o rozdzielczości 480×320 pikseli, procesor ARM 25 MHz oraz 3 MB pamięci RAM. Niestety, po powrocie Jobsa, cała linia Newton została wycofana.
Apple było również pionierem w dziedzinie aparatów cyfrowych konsumenckich, wypuszczając w 1994 roku model QuickTake. Pierwsza generacja, opracowana wspólnie z firmą Kodak, mogła pomieścić zaledwie osiem zdjęć o rozdzielczości 640×480 pikseli, posiadała wbudowaną lampę błyskową, ale brakowało jej manualnego ustawiania ostrości czy zoomu. Kolejne modele, QuickTake 150 i 200, wprowadziły możliwość robienia zdjęć o wyższej rozdzielczości oraz wyświetlanie podglądu na 1,8-calowym ekranie LCD. Choć innowacyjna, linia aparatów QuickTake nie zdołała przebić się na silnie konkurencyjnym rynku i zniknęła po restrukturyzacji Apple.
Nie każdy wie, że Apple miało w swojej ofercie także konsolę do gier o nazwie Pippin (lub PiPP!N), stworzoną we współpracy z firmą Bandai i wprowadzoną na rynek w 1996 roku. Ta hybrydowa konsola, oparta na procesorze PowerPC i systemie Macintosh System 7.5.2, kosztowała 599 dolarów i używała gier na CD-ROM. Niestety, ograniczona biblioteka gier oraz wysoka cena nie pozwoliły jej poradzić sobie z konkurencją w postaci tańszych i popularniejszych PlayStation czy Nintendo 64. Po kilku latach produkcję Pippin zakończono.
Wśród ciekawostek z tamtego okresu warto również wspomnieć o monitorze Studio Display, który zadebiutował w 1998 roku. To pierwsze zewnętrzne urządzenie wyświetlające od Apple cechowało się eleganckim, prostym designem, 15-calowym ekranem LCD o proporcjach 4:3 i rozdzielczości 1024×768 pikseli. W cenie 1999 dolarów był to produkt skierowany do profesjonalistów i entuzjastów komputerów Macintosh. Linia ta funkcjonowała aż do 2004 roku, kiedy została zastąpiona przez modele Cinema Display. W późniejszych latach Apple rozwijało swoje monitory, wprowadzając Thunderbolt Display, Pro Display XDR oraz obecne Studio Display z 2022 roku.
Również w dziedzinie drukarek Apple miało swoje unikalne osiągnięcia, m.in. wprowadziło na rynek StyleWriter w 1991 roku – pierwszą atramentową drukarkę firmy z wykorzystaniem kolorowego tuszu. Był to krok naprzód w stosunku do wcześniejszych urządzeń, takich jak ImageWriter (drukarka igłowa) czy LaserWriter (drukarka laserowa). Po powrocie Jobsa Apple wycofało się z produkcji drukarek, choć przez pewien czas oferowano rabaty na drukarki innych marek przy zakupie komputerów Mac. Od tamtej pory minęło już prawie trzy dekady bez własnych drukarek Apple.
Lata 90. to więc okres eksperymentów, innowacji, ale także błędów i nietrafionych decyzji dla Apple. Wiele z produktów tej dekady stało się ciekawymi ciekawostkami i etapem przejściowym, który przygotował firmę na triumfalny powrót pod przewodnictwem Steve’a Jobsa. Dzisiejsze sukcesy technologicznego giganta są w dużej mierze wynikiem doświadczeń i nauk wyniesionych z tamtych burzliwych czasów.
